Werkplezier: kwaliteit of valkuil?

Hij is een zingende monteur. Radio aan, luidkeels mee zingen. Het werkplezier spat er af.

“Ze hebben mij gevraagd of ik eind mei op zaterdag extra wil werken. Al mijn collega’s zijn dan vrij vanwege een lang weekend met Hemelvaart en er is teveel werk wat anders blijft liggen.”

Ik kijk hem vragend aan. “Weet je al wat je gaat antwoorden?”
“Wie moet het anders doen? Ze zijn gewend dat ik dan toch weer Ja zeg.”
“Wat zou er gebeuren als je Nee zou zeggen?”

“Ik werd al gebeld door de secretaresse met de vraag of ik ook niet wat vrije dagen zou willen opnemen omdat ik de enige was die nog geen vrij had gevraagd voor dat lange weekend. En dan denk ik: Ja stommerik, ben weer de laatste. Heb weer niet aan mijzelf gedacht.”

Ik kijk hem lachend aan. “De vorige keer hebben we het er volgens mij over gehad dat jij jezelf Prioriteit 1 mag maken zonder schuldgevoel. Dan zijn er nu al twee vrouwen die jou aan het denken zetten. Gun ons dat ene woordje met drie letters: NEE. Hoe moeilijk is dat voor je om dat te zeggen?”

“Ja, ik weet het niet. Mijn vrouw zegt het ook dat ik eens gewoon thuis moet zijn zonder iets te moeten. “
Hij bloost. “Het is echt niet dat ik vrouwen geen gelijk wil geven, hoor. Ik vind dat gewoon erg moeilijk. Wat moeten ze op het werk dan wel/niet van mij vinden? Ik zeg weleens Nee, maar dat komt omdat ik dan al afspraken heb gemaakt om anderen op een zaterdag te helpen. Dat heb ik dus al een paar maanden geleden gedaan.
En nu heb ik eigenlijk ook al een vriend beloofd dat ik hem kom helpen om een keuken te plaatsen, maar als er niemand is…”

 Hij krijgt bedenktijd terwijl ik een welverdiende kop koffie voor hem maak.
“Ik werk ook eigenlijk zo graag. Het is een zware, maar leuke baan. Lekker werken tussen en voor mensen. Door heel Nederland reizen met de bus van de baas geeft vrijheid. Meeste mensen zijn blij als ik ben geweest.”

“Je gaf de vorige keer aan dat je zoveel overuren hebt. Die uit te laten betalen vond je eigenlijk niks omdat je er dan maar zo weinig aan over houdt. Wanneer ga je ze dan wel opnemen? En wat doe je met al die vakantiedagen?
In de meivakantie ga je toch met je gezin vier dagen naar een pretpark? Hoe moeilijk was dat om dan vrij te vragen?”

“Dat ging eigenlijk vanzelf. Onze jongens zijn nu eindelijk op een lengte dat ze in de achtbanen mogen en ik zag die oogjes stralen toen ik het voorstelde. Mijn vrouw heeft toen meteen Fantasialand geboekt inclusief een hotel. Dat hebben we al lang niet gedaan.”
Zijn ogen stralen ook als hij het vertelt. 
“Mooi om te zien hoe jij al geniet van de voorpret. Gun jezelf nog veel pretparken met je kinderen en hotelovernachtingen met je vrouw.  
Dus….
Ga je nu Ja zeggen tegen jezelf om vervolgens Nee te zeggen tegen je werkgever?”